Rozmowy na trudne tematy
Opublikowano: 2020-05-05 20:50, Numer artykułu: 26606
Drodzy Rodzice,
choroba, katastrofa komunikacyjna, nagłaśniane w środkach masowego przekazu przypadki brutalnych zabójstw stawiają nas, dorosłych w szczególnie trudnej sytuacji.
choroba, katastrofa komunikacyjna, nagłaśniane w środkach masowego przekazu przypadki brutalnych zabójstw stawiają nas, dorosłych w szczególnie trudnej sytuacji.
Bardzo często nie wiemy jak rozmawiać z dziećmi na tak ciężkie tematy. Odpowiadamy wówczas wymijająco, bądź sprowadzamy dany temat na inne tory, pozostawiając dziecko bez odpowiedzi, zapominając tym samym, iż dziecko podobnie jak my odczuwa strach, niepewność, ból, czy też cierpienie. Dlatego tak ważne jest, aby zadbać o swoje dziecko w tych trudnych chwilach, gdyż młody człowiek jest bardzo podatny na udzielającą się atmosferę strachu, przerażenia, smutku i niepewności. Jako rodzice jesteśmy najbliżej naszego dziecka, wobec tego powinniśmy najszybciej rozpoznać, gdy ma jakiś problem. Być może trudno mu poradzić sobie z tym, co nas spotkało w ostatnim czasie. Jeśli zadaje nam pytania, drąży temat, pyta dlaczego ktoś umarł, to dowód na to, że nam ufa, że jest z nami blisko, w bardzo dobrych relacjach.
Może też się zdarzyć, że dziecko nie chce z nami rozmawiać, mimo iż widzimy, że dana sytuacja go przytłacza lub że czuje się bardzo smutne i przestraszone. Nie martwmy się. Świat przeżyć wewnętrznych dziecka jest bardzo zindywidualizowany. Nie próbujmy więc na siłę zaspokajać jego ciekawości, ale bądźmy blisko. Niektóre dzieci zamykają się w sobie, bądź nie chcą zaprzątać nam głowy swoimi problemami. Inne wolą poszukiwać informacji w internecie lub korespondować z innymi dziećmi, korzystając z popularnych portali społecznościowych, na których wymieniają się informacjami na dany temat. Ważne jest, aby w porę zauważyć zmianę w zachowaniu dziecka.
Jeśli widzimy, iż nasze dziecko ma kłopot ze zrozumieniem tego, co się wydarzyło i przeżywa bardzo trudne emocje związane z daną sytuacją, to po prostu je o to zapytajmy. Odłóżmy na bok wszystkie inne sprawy i znajdźmy chwilę na spokojną, kameralna rozmowę. Podkreślmy, iż w obecnych czasach wielu ludzi nie potrafi się odnaleźć i tak jak my potrzebuje rozmowy. Zaproponujmy, iż razem spróbujemy zrozumieć, co się naprawdę teraz dzieje. Dajmy odczuć dziecku, że nasza obecność zapewnia mu bezpieczeństwo.
Ważne jest, aby dobrze rozpoznać, co czuje dziecko i na to właściwie odpowiedzieć. Wspólnie nazwijmy uczucia, które towarzyszą nam dorosłym, jak i dzieciom, np. te, wywołane sytuacją, w jakiej jesteśmy obecnie. Może jest to: strach, złość, smutek, rozpacz, bunt? Pamiętajmy, że żadne z tych uczuć nie jest złe. Te uczucia po prostu są. Wszystkie odzwierciedlają to, co dzieje się wokół nas i w nas samych. Jeśli widzimy, iż rozmowa jest zbyt trudna lub zbyt nudna dla dziecka użyjmy innych sposobów. Zastąpmy rozmowę wspólnym rysowaniem, malowaniem, czy też wyklejaniem. Zastosujmy właściwą metodę, taką, która jest najbardziej atrakcyjna dla naszego dziecka.
Dziecko odczuje ogromną ulgę, jeśli usłyszy od nas, że rozumiemy i akceptujemy jego uczucia. Razem będzie nam łatwiej przeżyć ten trudny czas.
Może też się zdarzyć, że dziecko nie chce z nami rozmawiać, mimo iż widzimy, że dana sytuacja go przytłacza lub że czuje się bardzo smutne i przestraszone. Nie martwmy się. Świat przeżyć wewnętrznych dziecka jest bardzo zindywidualizowany. Nie próbujmy więc na siłę zaspokajać jego ciekawości, ale bądźmy blisko. Niektóre dzieci zamykają się w sobie, bądź nie chcą zaprzątać nam głowy swoimi problemami. Inne wolą poszukiwać informacji w internecie lub korespondować z innymi dziećmi, korzystając z popularnych portali społecznościowych, na których wymieniają się informacjami na dany temat. Ważne jest, aby w porę zauważyć zmianę w zachowaniu dziecka.
Jeśli widzimy, iż nasze dziecko ma kłopot ze zrozumieniem tego, co się wydarzyło i przeżywa bardzo trudne emocje związane z daną sytuacją, to po prostu je o to zapytajmy. Odłóżmy na bok wszystkie inne sprawy i znajdźmy chwilę na spokojną, kameralna rozmowę. Podkreślmy, iż w obecnych czasach wielu ludzi nie potrafi się odnaleźć i tak jak my potrzebuje rozmowy. Zaproponujmy, iż razem spróbujemy zrozumieć, co się naprawdę teraz dzieje. Dajmy odczuć dziecku, że nasza obecność zapewnia mu bezpieczeństwo.
Ważne jest, aby dobrze rozpoznać, co czuje dziecko i na to właściwie odpowiedzieć. Wspólnie nazwijmy uczucia, które towarzyszą nam dorosłym, jak i dzieciom, np. te, wywołane sytuacją, w jakiej jesteśmy obecnie. Może jest to: strach, złość, smutek, rozpacz, bunt? Pamiętajmy, że żadne z tych uczuć nie jest złe. Te uczucia po prostu są. Wszystkie odzwierciedlają to, co dzieje się wokół nas i w nas samych. Jeśli widzimy, iż rozmowa jest zbyt trudna lub zbyt nudna dla dziecka użyjmy innych sposobów. Zastąpmy rozmowę wspólnym rysowaniem, malowaniem, czy też wyklejaniem. Zastosujmy właściwą metodę, taką, która jest najbardziej atrakcyjna dla naszego dziecka.
Dziecko odczuje ogromną ulgę, jeśli usłyszy od nas, że rozumiemy i akceptujemy jego uczucia. Razem będzie nam łatwiej przeżyć ten trudny czas.
(W oparciu o artykuł Fundacji „Dajemy dzieciom siłę” „Jak zadbać o dziecko, gdy zewsząd dochodzą tragiczne informacje”.)
M. Kozakowska-Lewandowska
K. Siodelska
M.Deręgowska
K. Siodelska
M.Deręgowska
